அடியே.....

உனை தேவதை என்று மொழிந்தேன்-ஆனால்

உன் மனமெனும் சொர்க்க நரகக்குழியில்


நித்தம் உயிர் நீத்து,பிறக்கும் சாபம்


கொடுத்த கொடூர மோகினியடி நீ ......






உனை என் செல்லம் என்றேன்- ஆனால்


என் ஒவ்வொறு செல்களையும் உனது


நினைவென்னும் அமிலம் கொண்டு முழுவதுமாய்


அரித்துவிட்ட கருணையில்லா கரையானடி நீ.....






உனை பூவை என இயம்பி இன்புற்றேன் – ஆனால்


பூவின் மென்மைக்கொன்று நான்க்கொண்ட மோகத்தால்


எனை முழுவதுமாய் உன் நெஞ்சத்தில் உட்கரித்து


முழுங்கி விட்ட புதைக்குழியடி நீ....






உனை என் தங்கமே என்றழைத்தேன்.-ஆனால்


என் அங்கங்களை உன் வார்த்தையால்


எனை கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்.சிதைத்து கூறுப்போட்டு


ரசிக்கும் கூரிய இரும்பு வாளடி நீ...






நீ சைவம் என்றல்லவா சொன்னாய் – ஆனால்


அமிலம் பூசிய நின் பார்வைக்கதிரால்


என்னில் ஊடூருவி உயிருடன் எனை


புசிக்கிக்கின்ற அகோரியடி நீ.....


( என்று வ ந்த்து..அசைவத்தின் மீது ஆசை??)