வல்லமை தாராயோ ....

சுற்றி அடிக்கும் புயல் காற்றில் அகப்பட்ட

சின்னஞ்சிறு பூங்கொடியாய் என் மனம் ..

உருவம் இல்லாத ஒன்று அடிக்கடி

ஓசை இல்லாமல் நடத்தும் யுத்தத்தை

.உறங்கும் கணத்திலும் என் அமைதியை

உருகொலைக்கும் தீவிரவாதியை

ஓய்த்திட நினைத்தும் முடியாமல்

தோற்று போயின என் முயற்சி கணைகள்

நான் கொண்ட நற்சிந்தனைகள் எங்கே??

சிரித்து சிரித்து சிறகடித்த என் வானம் எங்கே ??

அன்பினால் ஆட்சி புரிந்த என் அரசாங்கம் எங்கே??

நட்பினால் நான் சிறைகொண்ட என் உயிர் நண்பர்கள் எங்கே??

உள்ளதோடு உறவாடிய அந்த நாட்களும்

உயிர் அற்று போய்விட்டனவா?...

கள்ளம்கபடம் இல்லா என் மனதை -எங்கே ?

நீ என்னில் புகுந்தமையால் அறிவிப்பின்றி

கருக்கொண்ட மேகம் உதிர்த்த

கண்ணீர் துளியாய் சிதறிப்போனதுவா ???

உயிருடன் என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்

அரிக்கும் மாயை என்னும் பேயை ஒழித்திட

வல்லமை தாராயோ